قحطی بزرگی که دولت بریتانیا در سالهای 1917 الی 1919 میلادی بر مردم ایران تحمیل نمود وطی آن حدود نیمی از جمعیت ایران در اثر گرسنگی جان باختند (هولوکاست 9 میلیون ایرانی که همچنان بایکوت است وبدلیل در اختیار یهود قرار داشتن ابر رسانه های دنیا همچنان بر طبل هولوکاست 6 میلیون یهودی می کوبد که اصلا کشته نشده اند) چنان رعب   و  وحشتی از گرسنگی در میان مردم ایجاد کرد که تا سالیان سال این ملت از ترس قحطی و گرسنگی تن به هر نوع بیگاری میدادند . وفقط در مقابل سیر شدن شکم خود یا خانواده شان دست به کارهای طاقت فرسایی می زدند که حتی در مخیله ی ما نیز نمی گنجد

بوکن: تونلهای بسیار بزرگی که به منظور نگهداری دام یا انبارکردن علوفه معمولا در دل تپه ها حفر می شده وحجم آنها به اندازه ای بوده که بعضا تا هزار راس گوسفند را در خود جای میداده است .تمامی این تونلها فقط با دست و بوسیله ی کلنگ حفر می شده در حالی که کارگران بیچاره به جز یک یا دو وعده غذا که آن هم عبارت بوده از نان جو +ماست یا دوغ دستمزد دیگری دریافت نمی کردند..

اگر چه این معماری از دیر زمان در این منطقه وجود داشته و تقریبا نود در صد منازل بافت قدیم  روستا بر روی این تونلها ساخته شده بود اما نمونه های بسیار بزرگی از این سازه ها نیز به صورت بیگاری از رعایا

در قبل از انقلاب اسلامی احداث گردیده است که معمولا خارج از آبادی بوده وبه منظور حفاظت از دام ها در زمستان بنا شده است .

 البته امروزه بسیاری از این سازه ها بدلیل عدم استفاده و نگهداری" بدست طبیعت سپرده شده وتخریب گشته اند وآنچه ما می بینیم فقط باقیمانده ای است از این سازه و معماری کهن .

چاهی که در سقف سازه به منظور هواکش تعبیه شده است

ورودی در حال تخریب

نمایی از چاه هواکش از بیرون